Wpadł
mi w ręce pewien album. Autorka będąca potomkiem Irlandczyków, którzy w
czasach Wielkiego Głodu wyemigrowali do Ameryki znalazła kiedyś w
księgarni w Bostonie książkę wydaną w 1898 roku zawierającą blisko 400
fotografii ukazujących Irlandię sprzed co najmniej 110 lat.
Trinity College, Dublin
Postanowiła
wrócić do Irlandii, by odnaleźć wszystkie miejsca z tych starych fotek i
zobaczyć, jak się kraj jej przodków zmienił. Przy okazji zrobiła w tych
miejscach nowe zdjęcia i wydała swój album.
St. Lawrence Gate, Drogheda, Co. Louth
Sam
byłem w wielu miejscach z tych zdjęć, to ciekawe uczucie oglądać na
starych fotografiach znajome ruiny. Wszystko wygląda tak podobnie, jakby
nic się nie zmieniło.
Castleconnel, Co. Limerick
Na
ulicach w miejscu dawnego bruku czy zwykłej piaszczystej drogi
przecinającej wieś leży teraz asfalt, zamiast ludzi na ulicy pojawiły
się samochody, zniknęły konne pojazdy, pojawiły się elektryczne
latarnie.
The Square, Fermoy, Co. Cork
Spodnie
na szelkach, białe fartuchy i kapelusze ustąpiły miejsca plecakom,
krótkim spódnicom, czapkom z daszkiem i t-shirtom z napisem Carlsberg.
Gowran, Co. Kilkenny
Ale
domy na zdjęciach są te same, te same okna i furtki, te same detale. Co
miało być zniszczone, już dawno temu runęło, od ponad 100 lat nie
zmieniło się tu wiele. Taka obserwacja człowieka, który większość życia
spędził w Polsce, gdzie wiele kilkusetletnich budowli np. w Warszawie ma
góra 60 lat...
Ballinasloe, Co. Galway
Na
wielu zdjęciach układ budynków jest ten sam, w małych miasteczkach
zmieniły się tylko pojazdy, ubrania, a ludzie... trudno ocenić, ale
pewnie niewiele. Tak samo chyba śpieszą się powoli jak kiedyś.
The Square, Dungarvan, Co. Waterford
Widzę
znajome okrągłe wieże, które w momencie robienia czarno-białych zdjęć
miały już po 900 lat. Teraz mają po 1000 lat, wyglądają tak samo dobrze,
tyle że występują już w kolorze.
Ardmore Round Tower, Co. Waterford
Gdzieś bokiem w tym czasie przeszło kilka wojen, w tym dwie światowe. Budynki
wyglądają jakby przez te 110 lat nie spadł z nich ani jeden kamień, nie
pojawiła się w nich ani jedna dziura od artyleryjskiego pocisku.
The Four Courts, Dublin
O'Connel Monument, Dublin
Wśród
wszystkich zdjęć znalazłem tylko jedno, na którym czegoś brakuje -
obelisk nad rzeką Boyne został zwalony przez IRA, bo upamiętniał
zwycięstwo protestantów.
Bermingham Tower, Dublin
Miejsca kultu religijnego istniejące od czasów św. Patryka też niewiele się zmieniły, jak to na wysepce Guogane Barra.
Guogane Barra, Co. Cork
Kto porówna za 110 lat nasze obecne zdjęcia z Irlandią przyszłości? Polecam: “Ireland – then and now”. Autor: Victoria Murphy
Wspaniałe są takie zdjęcia i takie poszukiwania tego, co się zmieniło bądź zostało takie same :)
OdpowiedzUsuńJa ostatnio znalazłem stare zdjęcia mojego Nowego Sącza i też mam poszukiwawczą frajdę teraz :D
Irlandia pod pewnym uroczym względem zatrzymała się w miejscu...a tutaj od czasów przedwojennych tyle się zmieniło...
Irlandczycy naprawdę śpieszą się powoli?? Marzę o czymś takim... Jak dla mnie czas pędzi zbyt szybko...
Pozdrawiam :o)
Nie ma się co spieszyć, śmierć i tak wszystkich nas dogoni... Faktem jest, że Irlandczycy mają luźniejsze podejście do czasu niż np ja kiedyś miałem :)
Usuń