Drabiną do średniowiecza - okrągła wieża w Kildare

Irlandzkie okrągłe wieże zbudowali mnisi około tysiąca lat temu (plus minus 200 lat).  W obliczu zagrożenia wchodzili do środka po sznurowej drabinie, ryglowali drzwi i modlili się, żeby Wikingowie oddalili się precz zanim skończy się im woda i jedzenie.



Dzięki tym kamiennym budowlom przetrwały między innymi stare księgi, które można dziś oglądać w muzeach. Wież takich jak ta w Kildare pozostało do naszych czasów tylko 17. Wejście na wysokości kilku metrów nie pozwala nawet zajrzeć do środka. Drewniane piętra i drabiny zeżarł czas.  



Na szczęście jest taka wieża, do której można wejść i wdrapać się na samą górę. Zapraszam.



Wieża w Kildare ma 6 pięter połączonych drabinami, tak jak 1000 lat temu. Odtworzenie wnętrza nie było trudne, bo w ścianach pozostały kamienne występy do mocowania podestów.



Jedno okno na każdym piętrze zapewniało oświetlenie. Na samym szczycie było tyle okien ile dróg prowadzących do opactwa.



Wchodzę po drabinach na górę, a czuję się jakbym cofał się w czasie. Wieża zwęża się, jest coraz mniej miejsca, trudno się obrócić do następnej drabiny,  a gdzie jeszcze miejsce na te worki z jęczmieniem i tykwy wypełnione wodą, gdzie ci zakonnicy się mieścili? Jak ciasno i ciemno tu musiało być... Ile dni oczekiwania zanim zagrożenie minie... Wreszcie dochodzę na czubek wieży.  



Średniowieczne irlandzkie okrągłe wieże miały wysokość około 30 metrów, czasem mniej. To zapewniało dobrą widoczność ponad najwyższymi drzewami.



No dobra, naoglądaliśmy się widoków, pora złazić. Sześć pięter w dół po stromych drabinach to nie to samo co sześć pięter do góry.





Okrągła wieża w Kildare otwarta jest od maja do września.