W Bundoran

Bundoran to niewielka nadmorska miejscowość w hrabstwie Donegal. Odkąd obejrzałem świetny irlandzki film pt. "Chłopak rzeźnika", miasteczko kojarzyło mi się ze scenami z tego filmu. Któregoś razu przejeżdżając przez Bundoran postanowiłem się mu przyjrzeć bliżej i znaleźć miejsca, które widziałem w filmie. Nie wiedziałem jeszcze, że film kręcono w Bray, w Warrenpoint i w Clones ale na pewno nie w Bundoran.



Najbardziej utkwił mi w pamięci rynek, taki trójkątny, pośrodku którego stała stara zadaszona studnia. Francie wraz ze swoim przyjacielem Joe lubili skuwać z niej lód. Najpierw przejechałem się główną ulica przez Bundoran, potem nią wróciłem nie znajdując żadnego rynku ani nawet strzałki „centrum miasta”.



Zaparkowałem samochód ciesząc się, że w takiej dziurze jak Bundoran nie trzeba martwic się o bilety parkingowe i ruszyłem na poszukiwania rynku ze studnią. Mijałem kolejne sklepy dla surferów i kasyna, zamknięte puby i otwarte hotele. Letniskowa miejscowość wyglądała pod koniec marca raczej na wyludnioną. Po spenetrowaniu kilku bocznych uliczek wszedłem do hotelu Hollyrood i zapytałem wprost, gdzie jest rynek. Wytłumaczyłem pani na recepcji że widziałem to miasteczko na filmie. 



Recepcjonistka zwierzyła mi się, że o filmie nie ma zielonego pojęcia. Poza tym jest pewna, że w Bundoran nie ma żadnego rynku, tylko jedna główna ulica. Ale może w bibliotece będą coś więcej wiedzieć. Podziękowałem jej, tym bardziej, że za podłączenie do internetu musiałbym tam wykupić za 3 euro kupon na 20 minut. Zdzierstwo.



Ruszyłem w górę głównej ulicy szukając biblioteki. Mój wszystkofon w tym czasie szukał bezpłatnego wi-fi. Jedynym miejscem z dostępem do internetu był pub Donegal Bay. Wszedłem tam, zamówiłem Guinnessa i rozwaliłem się z laptopem na największej kanapie (bo akurat pod nią był jedyny kontakt).



Sprawdziłem na mapach, że rzeczywiście w Bundoran nie ma rynku. Sprawdziłem na Filmwebie, gdzie kręcono film. Zrezygnowany zamówiłem drugie piwo, ściągnąłem "Chłopaka rzeźnika" i zacząłem go oglądać po raz drugi.



Pub Donegal Bay jest dość mały, a ja zajmowałem największą kanapę. Stopniowo zaczął się zapełniać i siłą rzeczy dosiadło się do mnie kilka osób. Dyskretnie wyłączyłem polskie napisy, żeby nie robić dodatkowej wiochy w takim wiejskim miejscu. W samą porę, bo ktoś zapytał co ja tam oglądam i jak w ogóle się mam i skąd jestem.



Odpowiedziałem, że mam się dobrze i że oglądam film, który podobno był tu kręcony. Nawet nie byłem zdziwiony, że moi nowi znajomi też o tym filmie nie słyszeli. Spytałem, czy znają chociaż piosenkę z filmu - „Beautiful Bundoran" Ha, oczywiście znali wszyscy. Ktoś zanucił, po chwili śpiewał cały pub. Ktoś postawił mi kolejne piwo... Wyglądało na to, że mój pobyt w Bundoran nieco się wydłuży...



Kilka kolejek później wyciągnąłem z bagażnika swoje kije do nordic walking i ruszyłem na kilkukilometrowy marsz po długiej plaży. W oddali majaczyły pokryte śniegiem góry Donegalu. Ocean szumiał łagodnie czekając cierpliwie na surferów. 

Znalazłem głaz, w którego szczeliny powtykano monety. Wetknąłem też swoją, bo mimo, że Bundoran mnie filmowo rozczarował to jednak kiedyś tu wrócę.