![](http://2.bp.blogspot.com/-QpSqjaz6oq4/UmtX61yN2HI/AAAAAAAAn1I/_X-KfOL0TeM/s1600/St.Brigids.Well.Moher.5.jpg)
Źródełko św. Brygidy jest wciąż świętym miejscem, które łączy teraz pogańskie i chrześcijańskie tradycje w Irlandii. W dzień św. Brygidy 1 lutego ściągają tu rzesze pielgrzymów. Tutaj Samhain, Halloween i Dzień Wszystkich Świętych splatają się w jedno. A miejsce wygląda strasznie zarówno w dzień jak i w nocy.
![](http://3.bp.blogspot.com/-5i3tME4Y1to/UmtX5wW9cYI/AAAAAAAAn0k/LSxs5tctUFM/s1600/St.Brigids.Well.Moher.1.jpg)
Przez wąskie wejście wchodzę do ciemnego korytarza. Na bielonych wapnem ścianach wiszą setki albo i tysiące pamiątek po zmarłych. Korytarz jest wąski, zdjęcia, figurki, pamiątki, różańce są wszędzie. W kamiennej wnęce palą się świeczki, rzucają cienie, poruszają pamięć. Mijam czyjeś wspomnienia, różańce, zdjęcia, świeczki i zmierzam do końca tunelu.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSVLbwN8o_9uCghPmbGnp5jKfMC5-GffjBzHbp6p1eq0l4-792jy61c59GDLOJhZNyhgg4hK9INOPndWYLdiphN_Pc70NCVMNzKWW4C1kLTB90AX63xtpaxuhKThGdKKxHhswLZTCuFwgN/s1600/St.Brigids.Well.Moher.2.jpg)
![](http://3.bp.blogspot.com/-Jtx_yunurgY/UmtX6tiq9kI/AAAAAAAAn0s/24sa1KdiMgM/s1600/St.Brigids.Well.Moher.3.jpg)
![](http://2.bp.blogspot.com/-B_IBZHhlI2Q/UmtX9n6w4xI/AAAAAAAAn1U/AO28E78bUYE/s1600/St.Brigids.Well.Moher.4.jpg)
Na końcu korytarza znajduję cudowne źródełko św. Brygidy. Jest tu ciemno zarówno w dzień jak i w nocy. Mech porasta kamienie a woda spływająca z Cliffs of Moher koi ból, pomaga pogodzić się ze stratą, leczy rany.
![](http://3.bp.blogspot.com/-gk1IQJcW0eY/UmtX893CPNI/AAAAAAAAn1Y/ZL_w72_Gg4Q/s1600/St.Brigids.Well.Moher.8.JPG)
A jak leczyć rany wodą ze źródełka św. Brygidy? Wystarczy zgodnie z pogańskim zwyczajem zamoczyć szmatkę w świętej wodzie z klifów Moher i powiesić ją na krzaku fuksji tuż obok starego cmentarza. Tak się tu łączy święta Brygida z Kildare z pogańską boginią Brygidą.
A jak leczyć rany wodą ze źródełka św. Brygidy? Wystarczy zgodnie z pogańskim zwyczajem zamoczyć szmatkę w świętej wodzie z klifów Moher i powiesić ją na krzaku fuksji tuż obok starego cmentarza. Tak się tu łączy święta Brygida z Kildare z pogańską boginią Brygidą.
Na pierwszy rzut oka pomyślałam, że to pamiątki po cudownie uzdrowionych (popularne w takich "cudownych" miejscach w Polsce), a tu niespodzianka - pogodzenie się ze stratą, z przemijaniem. Piękny zwyczaj!
OdpowiedzUsuńZastanawiam się skąd w tym miejscu zwyczaj wspominania zmarłych... Skoro patronka ogniska domowego, uzdrowień i porodów to wręcz "przeciwny" biegun życia. No i w pogańskiej tradycji też o uzdrowienie chodzi. Wiesz może skąd wziął się zwyczaj pozostawiania zdjęć zmarłych?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
ogla
Śmierć jest nieodłączną częścią życia. Skuteczność 100%
OdpowiedzUsuń