Historia Irlandii w obrazkach

 Jedną z wielu rzeczy, z których Irlandczycy są dumni jest ich historia. Wyrazem tego jest wyjątkowy pierścień pokryty pismem obrazkowym, które rozumie każdy, kto zna historię tego kraju. Kolejne znaki na obręczy pierścienia przypominają o najważniejszych wydarzeniach w dziejach Irlandii i tylko znak zapytania jest symbolem tego czego już nikt nie pamięta i tego, czego nikt jeszcze nie wie.



12 symboli z tego pierścienia noszonego tu przez wiele osób postaram się teraz przybliżyć. Historia Irlandii w piktogramach.

   

Rok 432, święty Patryk przybywa do Irlandii. Uwalnia Irlandię od plagi węży a kolejnymi cudami i dobrą nowiną sprowadza chrześcijaństwo na pogańską wyspę. Od tej pory będzie tu lepiej. Patryk zostaje ogłoszony patronem Irlandii.

  

VI wiek, okrągłe wieże rosną w całej Irlandii. Mają kształt europejskich dzwonnic i chociaż nie są wyposażone w dzwony pełnią funkcję ostrzegawczą. Do dziś pozostało ich około 120 i są to jedyne budowle tego typu na świecie. Wybudowano je w obawie przed Wikingami.

  

IX wiek, Wikingowie dokonują wielu krwawych ataków na Irlandię. Wojownicy ze Skandynawii mimo opanowania większości Anglii wycofują się w końcu z Irlandii. Wcześniej zakładają największe dziś w kraju miasta: Dublin, Cork i Limerick.

  

XII wiek, Irlandię najeżdżają Normanowie, potomkowie Wikingów niszcząc to, czego Wikingowie nie zniszczyli. Tworzą swoje państwo na Islandii a Irlandię w końcu zostawiają w spokoju.

  

XIII wiek, zamek w Dublinie zbudowany przez Normanów pełni rolę administracyjną przez wiele wieków, obecnie jest budynkiem rządowym oraz muzealnym.

   

1690 rok, król William po zwycięskiej bitwie nad rzeką Boyne wprowadza w Irlandii angielski protestantyzm. Nikomu się to nie podoba ale historia musi się toczyć dalej.

   

1800 rok, po kolejnym irlandzkim powstaniu powstaje pozorna unia brytyjsko-irlandzka. Chociaż jedni i drudzy wciąż się nie lubią, to krzyż św. Patryka zostaje dodany do brytyjskiej flagi.

  

1840 rok, rozpoczyna się epidemia Wielkiego Głodu w Irlandii. Mimo unii Anglia wcale nie pomaga Irlandii. W wyniku „Famine” umiera milion osób a kolejny milion emigruje za morza tworząc irlandzkie enklawy w wielu krajach świata.

  

1900 rok, irlandzcy dziadkowie i babcie wzywają swoich wnuków, żeby opuścili ten religijny chaos. Po emigracji Wielkiego Głodu pojawia się druga fala emigracji. Kolejny milion ludzi wyjeżdża do USA, Kanady i Australii w poszukiwaniu spokojniejszego życia.

1916 rok, Powstanie Wielkanocne. 6 dni walki, kompletnie zniszczony Dublin i chwała powstańcom w wyniku późniejszych wyroków Londynu. Michael Collins tworzy IRA. Świadomość narodowa Irlandczyków zaczyna rosnąć. 
  
1921 rok, koniec wojen. Irlandia zostaje podzielona na Irlandię Północną – część Wielkiej Brytanii oraz Wolną Republikę Irlandii. 6 irlandzkich hrabstw pozostaje we władaniu Królowej. W 1972 roku dochodzi w Derry do masakry dokonanej przez brytyjskich spadochroniarzy. A miało już nie być wojen...Sunday, bloody Sunday...

   

Znak zapytania na początku i na końcu tej historii. Skąd się wzięły dolmeny i co z nami dalej będzie Irlandio?