Kilnasaggart - kamień druidów i mnichów

Kamień, który dziś chcę pokazać nie jest pogańskim kamieniem, jak ten poprzedni, jest za to najstarszym udokumentowanym chrześcijańskim monumentem w Irlandii. Postawiono go około 700 roku na terenie zajmowanym wcześniej przez druidów, którzy tu odprawiali swoich pogańskie ceremonie.

  

Znalezienie tego kamienia było nieco trudniejsze niż poprzednich. Wskazówki znalezione w necie nie przydały się za wiele. Jeździłem w kółko między Republiką a Królestwem i pytałem ludzi o drogę pokazując zdjęcie kamienia. Granicy tu żadnej nie ma, to kilka kilometrów gdzieś pomiędzy, bo nawet brytyjski operator mi się nie włączał. Tylko po znakach można poznać, że to już inny kraj. 

  

Na stacji benzynowej pokazano mi pierwszy skręt, o ten drugi musiałem się upewnić u farmera, który właśnie wyjeżdżał ze swojej posesji i zatrzymał się, bo i tak musiał mnie przepuścić, innej możliwości nie było – musiałbym cofać pół mili. 

  

Zjechałem do stóp wzgórza, wysiadłem i przeszedłem przez płot. Pierwsze pole nie było zbyt podmokłe, tego dnia niewiele padało. Starałem się wybierać suchsze miejsca i bez śladów kopyt. Na drugim polu napotkałem czujnych strażników.

  

Nie byłem pewien ich wyznania oraz zamiarów, więc wolałem poczekać chwilę na kamiennych schodkach między polami. Pierwszy odezwał się osioł (tak myślę, że to był osioł). Potem przemówiła klacz (tak myślę, bo miała ładną buzię). Po uzyskaniu ich pozwolenia (tak myślę...) i zrobieniu kilku zdjęć zlazłem z płotu, minąłem strażników i doszedłem do trzeciego pola, na którym zobaczyłem znajomą bramkę i żywopłot. Dotarłem do Kilnasaggart Pillar Stone. 

  

  

Na tym terenie mnisi postawili kiedyś klasztor, teraz ani po nim, ani po późniejszych grobach nie ma już śladu, wszystko przykryła trawa. W kwadratowym żywopłocie stoi tylko podłużny kamień z inskrypcją „In loc so taninmarni Ternoc mac Ceran Bic er cul Peter Apstel”. Oznacza to: Ternoc, syn Ciarana Młodszego pozostawia to miejsce w spadku Apostołowi Piotrowi. Ternoc zmarł około 715 roku, a testament musiał napisać trochę wcześniej, dzięki temu teraz znamy wiek kamienia. 

     

Mnisi Świętego Piotrka wyrzeźbili w tym kamieniu swoje symbole krzyży, skuwając wcześniejsze inskrypcje w języku ogham. Bo kamień, który dziś przedstawiam tak naprawdę postawili dużo wcześniej sami druidzi, celtyccy kapłani ziemi, morza i nieba, czystej natury i bogów z nią związanych.

  

Z kamieniem Kilnasaggart  jest jeszcze związana legenda o krowie, która tu się kiedyś pasła. Dawała mleko każdemu, kto do niej przyszedł. Jednak pewien człowiek chciał mleka więcej, niż ona mogła dać. Ponieważ był bardzo natarczywy, zdenerwowała się bardzo i kopnęła ze złością w kamienny słup. Niestety śladu, który podobno zostawiła nie odnalazłem, podobnie jak żadnej krowy. Pożegnał mnie osioł i spytał czy wrócę. Nie odmówiłem.