Szósta rocznica

Sześć lat temu wysiadłem z samolotu w Dublinie aby rozpocząć swoją przygodę z Irlandią. Początek był jakich wiele - prawie cztery dychy na karku, ciągle byle do pierwszego, wyjeżdżam na kilka miesięcy, a potem się zobaczy. Podobno w Irlandii dobrze się zarabia, jest 2007 rok, tuż przed Wielkanocą (i przed recesją). Bilet w jedną stronę, żadnych znajomych na miejscu, jadę w ciemno za pożyczone pieniądze. 

Pierwsze wrażenia - zielono wszędzie i dziwny akcent, którego wcześniej nie słyszałem. Staram się jak mogę, na maturze z angielskiego miałem pięć ale to było wieki temu. Tu bez pomocy rąk nie umiem się dogadać. Wszyscy są bardzo mili, cierpliwi i pomocni i też do mówienia używają rąk. Dojeżdżam autobusem do Droghedy, gdzie wynająłem przez internet malutki pokój, podłączam się do internetu i następnego dnia melduję się w miejscowym biurze pracy. Zaczynam szukać roboty. Szybko okazuje się, że mojego starannie przygotowanego polskiego życiorysu nikomu nie chce się doczytać do końca, więc w afrykańskiej kafejce internetowej tnę go bezlitośnie. Rozstaję się ze studiami i wszystkimi dodatkowymi kursami, coś tam zmyślam i potem drukuję swoje nowe życie w mocno okrojonej wersji. Następnego dnia idę znowu w miasto i od razu dostaję dwie oferty pracy. Wybieram kelnerowanie w restauracji, a odrzucam pracę jako sprzedawca damskiej bielizny. 

Pożyczam od W. rower i jadę nad morze aby pomyśleć o życiu, które do tej pory przeżyłem i o możliwościach, które mam przed sobą. Nagle znalazłem się na Zachodzie, w innym świecie, pośród ludzi, którzy są zupełnie inni. Układam serce z kamieni i zasypiam na piasku myśląc o mojej ukochanej żonie i trójce dzieci, których zostawiłem za górami i lasami. Przypływ budzi mnie mocząc rękaw bluzy. 

Po trzecim dniu pracy w restauracji dowiaduję się, że mój ojciec ma raka, akurat przyszły wyniki. Dopiero wyjechałem, a już go pewnie nie zobaczę. Próbując się jakoś z tym uporać idę na pobliską stację benzynową i kupuję australijskie wino Jacob's Creek. Następnego dnia spóźniam się do roboty i główny kucharz z miejsca wywala mnie z pracy. Na swoim blogu napiszę potem inną wersję wydarzeń. Następnego dnia zatrudniam się na tej samej stacji benzynowej, gdzie kupiłem feckin' Jacob's Creek  Przez jakiś czas układam rzeczy na półkach. Chwalą mój angielski i czeka mnie niechybny awans na kasę, ale po trzech tygodniach dostaję pracę w swoim zawodzie jako masażysta. Przeprowadzam się do Kells, skąd pochodzi słynna średniowieczna księga. Znajduję pokój naprzeciwko kamiennej tysiącletniej okrągłej wieży, która rozbudza mój apetyt na historię Irlandii. Tak rodzi się Pendragon, którego znacie. I tak mija mój pierwszy miesiąc na Wyspie.