W Muzeum Narodowym

Muzeum Narodowe w Dublinie składa się z kilku oddziałów, przedstawię dziś ten największy i najważniejszy - Archeologię. W muzeum na Kildare Street zgromadzonych jest ponad dwa miliony przedmiotów.



Wstęp jest bezpłatny, można robić zdjęcia więc jeśli ktoś ma daleko, to część skarbów z irlandzkiej przeszłości chcę tu pokazać. Zdecydowanie warto poświęcić przynajmniej godzinę na zwiedzanie, do oglądania wystawiona jest tylko niewielka część eksponatów. Na początku zwiedzania znajduje się kolekcja Ór - Ireland's Gold zawierająca złoto i przedmioty z codziennego życia Celtów i ich poprzedników. Złote ozdoby pochodzą z lat 2200 p.n.e. - 500 n.e.  

W dziale Irlandia Prehistoryczna znajdziemy mnóstwo przedmiotów znalezionych m.in w grobowcach korytarzowych sprzed 5000 lat. Największym okazem w muzeum jest wyciągnięta z bagien koło Galway drewniana łódź. Jej wiek ustalono na 4500 lat. Jest długa na 15 metrów i trudno ją sfotografować w całości. Nie wiadomo do czego dokładnie służyła, ale na pewno nie do połowu ryb - po prostu była na to za duża.  

Narzędzia, broń, kamienne i miedziane ozdoby, drewniane koła wypełniają tę część wystawy.

Jest również część poświęcona czasom Wikingów, którzy założyli Dublin. Stroje, broń, przedmioty codziennego użytku, makieta Dublina w X wieku oraz przykłady sztuki Wikingów. Było tam zbyt ciemno na robienie zdjęć (w muzeum nie wolno używać flesza). Największe wrażenie na mnie wywarł szkielet Wikinga leżący w skrzyni. Nieprawdopodobna długość.  



Kamienna głowa o trzech twarzach otwiera najcenniejszą część kolekcji - SKARBIEC. Znajdziemy tam wiele perełek z czasów wczesnego średniowiecza. Jedną z nich jest Brosza z Tary z XIII wieku.



Moim ulubionym skarbem jest złota łódź widoczna na poniższym zdjęciu. Ten misterny model pochodzi z pierwszego wieku przed naszą erą i mógł być ofiarą dla celtyckiego boga mórz. Wyraźne cieniutkie ławeczki dla wioślarzy, dwa rzędy wioseł, wiosło sterowe, włócznia i jakieś narzędzia. 7 cali długości i 2000 lat.



Większość eksponatów to dzieła średniowiecznych rzemieślników.

W gablotach Skarbca znajdują się najcenniejsze przedmioty z czasów kiedy pogaństwo przeplatało się z chrześcijaństwem. Poniżej pastorały z X i XI wieku. 



Jeszcze starsze są dzwonki, drugi z lewej to dzwonek św. Patryka wykonany z brązu (VI wiek).

Zwiedzanie Skarbca ułatwia wypożyczenie audio-przewodnika, który szczegółowo objaśnia poszczególne skarby. 

W Skarbcu jest również Księga Psalmów (Faddan More Psalter) napisana około 800 roku i znaleziona na bagnach. Zwiedzając Muzeum Archeologiczne można się wiele dowiedzieć o udziale bagien i torfowisk w konserwowaniu najróżniejszych przedmiotów.

Ciała ludzkie znalezione w torfowiskach to najmocniejszy element ekspozycji Kingship and Sacrifice. Irlandczycy żyjący w epoce żelaza i padli w walce zostali przez torf zmumifikowani i odnalezieni dopiero w 2003 roku podczas budowy autostrad. 



Pozostałe oddziały Muzeum Narodowego dotyczą innych aspektów dziedzictwa i znaleźć je można na stronie www.museum.ie