Stormont - dom na burzowym wzgórzu

lordbelmontinnorthernireland.blogspot.ie  

Wybrałem się kiedyś do Belfastu w poszukiwaniu zamków. Architektura Belfastu bardzo różni się od Republiki Irlandii, można bez trudu poznać, że Belfast to Irlandia brytyjska. Takie też są tam zamki. Nowe, strzeliste, postawione na wzgórzach. O Belfast Castle już pisałem, a o drugim zamku nie napiszę, bo mnie tam nie wpuścili. Brakowało mi identyfikatora i kilku pozwoleń. Z zamku Stormont (1830 r.) korzystają oficjele a dla zwiedzających otwarty jest tylko przez jeden tydzień w roku. Zdjęcie pożyczam ze strony Lorda Belmonta. Zamek można będzie obejrzeć od środka w czasie Heritage Week w sierpniu.

Skoro zamek nie wypalił, to poszedłem tam, gdzie wolno było wejść. Drugim budynkiem na wzgórzu Stormont jest siedziba Parlamentu Irlandii Północnej. Jak na rządowy budynek przystało - jest dobrze chroniony.

Zdjęcia z komórki, więc wybaczcie jakość. Aparatu tym razem nie miałem. Resztę rzeczy z kieszeni musiałem wyłożyć do kuwety w budynku ochrony, kontrola zupełnie jak na lotnisku.

Po przejściu kolejnych 300 metrów dotarłem do schodów i głównego wejścia. Wokół kamery, ochroniarze, ogólnie bezpieczeństwo. Dają mi identyfikator turysty, pytają o narodowość, dostaję ulotkę po polsku.

Z ulotki dowiaduję się, że jestem w siedzibie Zgromadzenia Irlandii Północnej. To "zdecentralizowany Rząd Irlandii Północnej. Posiada moc ustanawiania praw regulujących szeroki zakres przedmiotów, łącznie z gospodarką mieszkaniową, zatrudnieniem, oświatą, zdrowiem, rolnictwem oraz środowiskiem". Akurat rusza darmowa wycieczka w przewodnikiem. Druga będzie o 14.00.

Przewodnik ma wyraźny północnoirlandzki akcent, wycieczka trwa około 40 minut - długie korytarze, sala posiedzeń Parlamentu, galeria dla publiczności, duże sale z niebieskimi dywanami, dekoracje, kolumny, no ogólnie ładnie jest.

Budynek zbudowano w 1932 roku. Władze Irlandii Północnej przeniosły się wtedy z City Hall w samym centrum do Stormontu leżącego na wzgórzu. Widok jest stąd rzeczywiście rozległy. Po długich i prostych alejkach biega w górę i w dół mnóstwo ludzi. Efektowna długa i prosta aleja główna na wprost wejścia ciągnie się przez ponad kilometr. Główna brama jest na codzień zamknięta. Wejść można od strony Massey Avenue, tam też jest mały parking.