Jednymi z moich ulubionych irlandzkich kamieni są stojące pionowo głazy naznaczone śladami najstarszego irlandzkiego pisma - pisma OGHAM.
Literami są poziome i skośne kreski wyrzeźbione na pionowych
krawędziach kamienia. Czyta się od dołu do góry, im dłuższy napis - tym
wyższy kamień.
Pismo ogham (wym. ougam)
było używane przez celtyckich druidów około 2 tysięcy lat temu do
zapisywania słów języka staro-irlandzkiego. Druidzi w czasach Chrystusa
byli najlepiej wykształconymi ludźmi na wyspie, sprawowali funkcje
kapłanów, nauczycieli, wysokich urzędników, magów a nade wszystko
doradców arcykrólów, którzy w tamtych czasach władali całą Irlandią ze
wzgórza Tara.
Druidzi opracowali własny system zapisu mowy; pismo ogham było jedyną
formą zapisu przez dobrych kilka stuleci. Nawet w czasach św. Patryka
posługiwano się systemem ogham, bo alfabet łaciński przynieśli dopiero
mnisi.
V
wiek, czyli okres działalności św. Patryka, to wciąż czas, kiedy każdą
wiedzę przekazywano sobie wyłącznie ustnie. W Irlandii widocznie nie
było wtedy potrzeby zapisywania historii tak jak w Indiach, Egipcie,
Bliskim Wschodzie czy w Chinach. Może się to wydawać dziwne, ale szczegóły misjonarskiej działalności św. Patryka znamy w większości z ustnych przekazów. Dlatego też powstało tyle legend związanych z patronem Irlandii.
Starożytne
pismo ogham zachowało się jedynie w kamieniu. Druidzi używali również
drewnianych tabliczek, jednak one nie mogły dotrwać do naszych
czasów. Dziś w Irlandii, Szkocji i Walii znaleźć można około 400
podłużnych kamieni znaczonych kreskami ogham. Napisy przeważnie mówią
kogo pochowano w danym miejscu albo kto był właścicielem okolicznych
ziem.
Kamienie
ogham często stoją tam, gdzie je kiedyś postawiono - obecnie na
pastwiskach, polach, wzgórzach. Czasem znaleźć je można w pobliżu ruin
lub cmentarzy. Niektóre zostały znalezione gdzie indziej i przeniesione w
bezpieczniejsze miejsce. Pismo ogham nie było trudne do rozszyfrowania
ponieważ po pojawieniu się łaciny obie formy zapisu istniały
równocześnie.
Niektóre
kamienie ogham są dziś "chrześcijańskie" bo kreski druidów zostały
skute i zastąpione krzyżami. Zresztą być może druidzi również
przywłaszczyli sobie menhiry, które mogły być ustawione kolejne 2
tysiące lat wcześniej.
Ogham
zwany jest też alfabetem druidów lub celtyckim pismem drzew, ponieważ
każda litera nosi nazwę drzewa lub krzewu. Warto zwrócić uwagę, że każdą
literę tworzy maksymalnie pięć kresek - tyle ile jest palców u jednej
ręki. Czyżby to był zapis staro-irlandzkiego języka migowego...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz