Old Kilcullen

Old Kilcullen w hrabstwie Kildare to jedno z tych miejsc, gdzie na próżno szukać turystów, w związku z czym panuje tu błoga cisza przeplatana tylko śpiewem ptaków. Niewielkie wzniesienie, gdzie znajdował się jeden ze starszych w kraju ośrodek religijny zapewnia dobrą widoczność we wszystkich kierunkach. Opactwo Old Kilcullen założył sam św. Patryk w 448 roku. 

  

Ilość bitew, które przetoczyły się przez to wzgórze powinna tłumaczyć, dlaczego po opactwie nie zostało prawie żadnego śladu nie licząc kamienistej linii znaczącej zarys kościoła sprzed 1500 lat, ruin okrągłej wieży oraz dwóch zniszczonych celtyckich krzyży. Gdyby najeźdźcy zamiast niszczyć, budowali to Old Kilcullen byłoby dziś wielkości Dublina leżącego nad tą samą rzeką Liffey, która przepływa w pobliżu Old Kilcullen. 

  

Największa bitwa miała miejsce 23 maja 1798 roku, czyli równo 212 lat temu. Ponad wiek po bitwie nad rzeką Boyne znowu starli się ze sobą irlandzcy "rebelianci" i angielskie wojska. Pierwszy etap bitwy wygrali Irlandczycy składający się w dużej mierze z farmerów uzbrojonych po zęby w swoje narzędzia rolnicze. Ostatecznie szale tego spotkania przechyliły się na korzyść angielskiej kawalerii i dragonów. Działo się to podczas tzw. Irlandzkiej Rebelii 1798, przegranej przez Irlandczyków jak i większość poprzednich oraz późniejszych zrywów. Podczas kiedy oni się wciąż szarpali ze swoim okupantem, my byliśmy już po trzecim rozbiorze.

  

Okrągła wieża, wysoka na jakieś 26 metrów została podczas tych walk zredukowana przy pomocy przyciągniętych z Anglii armat do niecałych 10 metrów. Podobny los spotkał bogato rzeźbiony „high cross” ilustrowany scenami biblijnymi z każdej strony. 

  

W średniowieczu Old Kilcullen było miastem otoczonym murami, dziś przez wieś przejeżdża się praktycznie bez zauważenia. Chyba, że ktoś chce kubek gorącej kawy, to może się w nią zaopatrzyć w Centrze we wiosce.  

  

Tuż obok znajduje się jeszcze starsze Old Kilcullen. Kamienne relikty dawnego centrum władzy z epoki kamiennej opisali dokładnie naukowcy z Uniwersytetu Pennsylwanii dopiero jakieś 40 lat temu. W Dún Ailinne spotykali się Wysocy Królowie prowincji Leinster w tych samych czasach, kiedy na wzgórzu Tara obradowali brodaci Królowie prowincji Meath. W momencie ogłaszania nowego króla „ryczący kamień” obwieszczał ten fakt na całą prowincję. Było to około 5 tysięcy lat temu. Legendy Tary pozostały, podobnie jak ten "ryczący kamień".

  

Ale żeby zobaczyć Dún Ailinne leżący na wzgórzu Knockaulin, trzeba się przejść na sąsiednie wzniesienie. Idąc z Old Kilcullen w tamtą stronę należy skręcić za stadem owiec w lewo, potem w prawo i trochę pod górkę.